Κυρώσεις σε περίπτωση μη καταβολής βεβαιωμένων χρεών προς το Δημόσιο
Κυρώσεις σε περίπτωση μη καταβολής βεβαιωμένων χρεών προς το Δημόσιο
Ο Ν.3943/2011, που εισήγαγε αυστηρότατα μέτρα για την καταστολή της φοροδιαφυγής στην άμεση και έμμεση φορολογία, τροποποίησε σχετικές διατάξεις του Ν. 1882/1990, καθιερώνοντας τη μη καταβολή βεβαιωμένων χρεών προς το Δημόσιο ως διαρκές ποινικό αδίκημα. Ειδικότερα:
Η παράγραφος 1 του άρθρου 25 του ν. 1882/1990 αντικαταστάθηκε με το άνω Ν. 3943/2011 και έχει πλέον ως εξής:
1. Όποιος δεν καταβάλλει τα βεβαιωμένα στις δημόσιες οικονομικές υπηρεσίες (Δ.Ο.Υ.) και τα τελωνεία χρέη προς το Δημόσιο, τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, τις επιχειρήσεις και τους οργανισμούς του ευρύτερου δημόσιου τομέα για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των τεσσάρων μηνών, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης:
α) έως ένα έτος, εφόσον το συνολικό χρέος από κάθε αιτία, συμπεριλαμβανομένων των κάθε είδους τόκων ή προσαυξήσεων μέχρι την ημερομηνία σύνταξης του πίνακα χρεών, που αναφέρεται στην παράγραφο 5, υπερβαίνει το ποσό των πέντε χιλιάδων (5.000) ευρώ.
β) έξι τουλάχιστον μηνών, εφόσον το συνολικό χρέος, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην ανωτέρω περίπτωση α` υπερβαίνει το ποσό των δέκα χιλιάδων (10.000) ευρώ.
γ) ενός τουλάχιστον έτους, εφόσον το συνολικό χρέος, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην ανωτέρω περίπτωση α`, υπερβαίνει το ποσό των πενήντα χιλιάδων (50.000) ευρώ.
δ) τριών τουλάχιστον ετών, εφόσον το συνολικό χρέος, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην ανωτέρω περίπτωση α`, υπερβαίνει το ποσό των εκατόν πενήντα χιλιάδων (150.000) ευρώ.
Χρόνος τέλεσης του αδικήματος είναι το χρονικό διάστημα από την παρέλευση των τεσσάρων μηνών μέχρι τη συμπλήρωση χρόνου αντίστοιχου με το 1/3 της κατά περίπτωση προβλεπόμενης προθεσμίας παραγραφής (ήτοι μέχρι τη συμπλήρωση 20 μηνών, αφού πρόκειται για πλημμεληματικές πράξεις, που έχουν χρόνο παραγραφής τα 5 έτη=60 μήνες, άρα το 1/3 των 60 μηνών είναι οι 20 μήνες).
Η ποινική δίωξη ασκείται ύστερα από αίτηση του προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. ή του Τελωνείου προς τον Εισαγγελέα Πρωτοδικών της έδρας τους, που συνοδεύεται υποχρεωτικά από πίνακα χρεών, συμπεριλαμβανομένων των κάθε είδους τόκων ή προσαυξήσεων.
Η πράξη μπορεί να κριθεί ατιμώρητη, εάν το ποσό που οφείλεται εξοφληθεί μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης σε οποιονδήποτε βαθμό.»