Πτώχευση ομόρρυθμης εταιρείας και εταίρων
Σύμφωνα με το άρθρο 7 παρ. 4 εδ. α’ ΠτωχΚ «Επί πτώχευσης ομόρρυθμων ή ετερόρρυθμων εμπορικών εταιριών, με την ίδια απόφαση, με την οποία κηρύσσεται σε πτώχευση η εταιρία, κηρύσσονται σε πτώχευση και τα ομόρρυθμα μέλη της και χωρίς άλλη διατύπωση», ενώ κατά το α. 97 ΠτωχΚ «Στην πτώχευση των ομόρρυθμων μελών της ομόρρυθμης ή ετερόρρυθμης εταιρίας αναγγέλλονται τόσο οι πιστωτές της εταιρίας, όσο και οι προσωπικοί πιστωτές τους» (παρ. 1). «Η ανάκληση της απόφασης που κηρύσσει την πτώχευση της ομόρρυθμης ή ετερόρρυθμης εμπορικής εταιρίας, καθώς και η κήρυξη της παύσης των εργασιών της, επιφέρει αντίστοιχα και την ανάκληση της πτώχευσης και την παύση των εργασιών της πτώχευσης και των ομόρρυθμων εταίρων της, οι οποίοι κηρύχθηκαν σε πτώχευση μαζί με την εταιρία, εφόσον συντρέχουν και ως προς αυτούς οι προϋποθέσεις ανακλήσεως κατά το άρθρο 57» (άρθρο 2).
Με βάση τις παραπάνω διατάξεις, αλλά και υπό το προ ισχύον νομοθετικό καθεστώς του ΕμπΝ (σε συνδυασμό με τη διάταξη του αρ. 22 αυτού), γίνεται παγίως δεκτό στη νομολογία ότι συνέπεια της πτώχευσης της ομόρρυθμης ή της ετερόρρυθμης εταιρίας είναι η αυτόθροη συμπτώχευση και των ομόρρυθμων εταίρων της, δηλαδή ανεξαρτήτως του αν έχουν παύσει και αυτοί αυτοτελώς τις πληρωμές τους και χωρίς να απαιτείται να διαλαμβάνεται στην απόφαση, που κηρύσσει την πτώχευση, ρητή διάταξη περί της συμπτώχευσης των ομόρρυθμων εταίρων, διότι η πτώχευσή τους δεν είναι συνέπεια της εμπορικής ιδιότητας τους, αλλά της ιδιότητας τους ως ομορρύθμων εταίρων, ο δε σύνδικος της πτώχευσης της εταιρίας είναι και σύνδικος των πτωχεύσεων των ομορρύθμων μελών (ΑΠ 1542/1983 ΕλλΔνη 1984.1162, ΕφΛαρ 59/2014 ΝοΒ 2015.2004, ΕφΛαρ 89/2013 ΕπιθΕμπΔ 2013.958, ΕφΑθ 8250/2005 ΔΕΕ 2006.393, ΕφΑθ 9264/2003 ΕλλΔνη 2005.591, ΕφΑθ 149/2001 ΔΕΕ 2001.391, ΕφΠατρ 6/1999 ΔΕΕ 1999.881 και ΕπισκΕμπΔ 2001.119, ΕφΑθ 1608/1986 ΕπιθΕμπΔ 1987.111, ΕφΘες 922/1985 Αρμ. 1986.423, ΕφΑθ 7213/1985 ΕπιθΕμπΔ 1985.709).
Αναφορικά με το ζήτημα της «αυτόθροης» ή μη συμπτώχευσης των ομορρύθμων εταίρων, στη θεωρία έχουν διατυπωθεί αντικρουόμενες απόψεις και συγκεκριμένα η πρώτη άποψη υποστηρίζει ότι υπό το νέο νομοθετικό καθεστώς του Πτωχευτικού Κώδικα ορθότερη θα πρέπει να θεωρηθεί η εκδοχή υπέρ της ρητής μνείας στην απόφαση, που κηρύσσει την πτώχευση της εταιρίας, και της συμπτώχευσης των ομορρύθμων εταίρων. Κατά την αντίθετη άποψη, γίνεται αποδεκτό ότι δεν απαιτείται να διαλαμβάνεται στην απόφαση που κηρύσσει την πτώχευση ρητή διάταξη περί της συμπτώχευσης των ομορρύθμων εταίρων, εφόσον στην απόφαση αυτή αναφέρονται και για κάθε ομόρρυθμο εταίρο όλα εκείνα τα στοιχεία, των οποίων την αναγραφή απαιτεί ο νόμος σε περίπτωση κήρυξης της πτώχευσης οποιουδήποτε οφειλέτη (όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο, επωνυμία, διεύθυνση κατοικίας ή κέντρου κύριων συμφερόντων και δευτερευουσών εγκαταστάσεων, αριθμός εμπορικού μητρώου).
Σε κάθε περίπτωση, γίνεται δεκτό ότι οι πτωχεύσεις της εταιρίας και των ομορρύθμων εταίρων της είναι διακεκριμένες και ανεξάρτητες μεταξύ τους και με την κήρυξη της πτώχευσης δημιουργούνται περισσότερες πτωχευτικές ομάδες (ομάδες πτωχευτικών πιστωτών της εταιρίας και πτωχευτικών πιστωτών των κατ’ ιδίαν συμπτωχευσάντων ομορρύθμων μελών της) [ΑΠ 1003/1994 ΕλλΔνη 1996.146, ΑΠ 1540/1981 ΝοΒ 1982.922, ΕφΛαρ 59/2014 ΝοΒ 2015.2004, ΕφΠατρ 6/1999 ΔΕΕ 1999.881 και ΕπισκΕμπΔ 2001.119, ΕφΑθ 728/1983 Αρμ. 1984.131 / Ψυχομάνη, Πτωχευτικό Δίκαιο, Ζ’ έκδοση, σελ. 171, παρ. 567 / Περάκη, Πτωχευτικό Δίκαιο, 3η έκδοση, σελ. 374].
* Οι πληροφορίες είναι ακριβείς με βάση τα δεδομένα που είναι γνωστά στο συγγραφέα κατά το χρόνο σύνταξης του άρθρου. Δεν έχουμε υποχρέωση να επικαιροποιούμε τα αναρτημένα άρθρα. Η δικηγορική μας εταιρεία δεν αναλαμβάνει ευθύνη έναντι οποιουδήποτε τρίτου που δεν είναι πελάτης και δεν έχει υπογράψει τους όρους συνεργασίας μας.